Het zou een mooie vraag voor een quiz zijn: waarom is Porthcurno wereldberoemd? Er was een tijd, vér voor internet, dat dit onooglijke plaatsje het verbindingscentrum voor het Britse rijk over de hele wereld was?
Nou? Iemand?
Bij dit plaatsje kwamen alle telegraafkabels de oceaan uit en van hieruit was men dus in staat om met alle delen van het Britse wereldrijk te communiceren.
Dat is lang geleden, natuurlijk. Het zenuwcentrum van deze communicatie, is nu een museum. Het plaatsje zelf draait inmiddels vrijwel uitsluitend op haar inkomsten uit het toerisme: hotels, restaurantjes, B&B, ieder huis doet wel iets in deze orde in de toeristenindustrie.
We begonnen echter in Cape Cornwall. Omdat inmiddels alweer ruim honderd jaar bekend is dat deze kaap niet de meest westelijke van Engeland is, is het nu een suffig paar huizen bij elkaar. De kaap zelf is echter bijzonder imposant. We lopen van hieruit naar haar grote concurrent: Lands'end.
The winner takes it all.
Het is een waar spektakel van kermisachtige attracties en wat verdwaasd rondlopende toeristen. Iedereen fotografeert de kaap en draait vervolgens om naar het vermaak. Een enkeling waagt zich aan een wandeling. Wij lopen in ieder geval, nadat we het gedoe waren gepasseerd, alweer snel alleen in het eindeloze landschap van deze kust.
Of je moet die idioot meetellen die, alleen gekleed in een sportbroekje waarop een levensgrote Britse vlag, hardhollend en heel erg zwetend ons achterna kwam hollen. Puffend passeerde hij ons: blijkbaar wilde deze, toch al oudere man, in zijn eentje de naam van het Britse rijk hooghouden.
Ik betwijfel of hem dat op deze manier gaat lukken.
Ongeveer op hetzelfde punt, besloot mijn rechterknie dat het genoeg was geweest. Iedere stap werd een marteling. Gelukkig had Anita paracetamol bij zich, zodat de pijn beheersbaar werd. Het lopen werd er echter niet plezieriger op. Vanavond maar even raad aan Petra vragen want ik zou het doodzonde vinden als ik de wandeling moest opgeven. Voorlopig heb ik de resterende 9 kilometer wel af kunnen maken.
Het is al gezegd: Porthcurno is een verstild plaatsje, in afwachting van de jaarlijkse stroom toeristen. De vogels fluiten, in de verte hoor je het ruizen van de zee en wij kruipen vanavond vroeg in ons warme bed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten